کد مطلب:20799 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

در قرآن كريم آمده كه بايد كم خنديد و زياد گريه كرد! كسي كه در بعضي اوقات در مجالس و محافل مطلب خنده داري ميشنود و نميتواند خندة البته ضعف خود را كنترل كند چه كار كند؟

خداوند متعال دربارة گروهي از منافقان و تخلف كنندگان از جنگ تبوك ميفرمايد: فَلْيَضْحَكُواْ قَلِيلاً وَلْيَبْكُواْ كَثِيرًا جَزَآءَ بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ ;(توبه،82) آنها (منافقان و تخلف جويان از جنگ تبوك) بايد كمتر بخندند و بسيار بگريند، اين جزاي كارهايي است كه انجام ميدادند.

خنده به صورت تبسم اشكالي ندارد و آن چه از آن نهي شده، خنده با صداي بلند و زياد خنديدن است.

حضرت علي ميفرمايد: خير الضحك التبسم; بهترين خنده تبسم است.

حضرت امام جعفر صادق ميفرمايد: ضحك المؤمن تبسم; خندة مؤمن تبسم است.

پيامبر گرامي ميفرمايد: از خندة زياد بپرهيز، همانا خندة فراوان قلب را ميميراند.(ر.ك: ميزان الحكمه، محمّد محمدي ري شهري، ج، ص 480-483، مكتب الاعلام الاسلامي، قم)

بنابراين خنده به صورت ضعيف و بدون صدا و يا با صداي كم اشكالي ندارد، براي كنترل خنده با صداي بلند و قهقهه، بايد با توجه به آيات و روايات اخلاقي، در اين باره و نيز با عزم و ارادهاي محكم و تصميم قاطع و همت بلند، خنده با صدا و به صورت قهقهه را ترك نمايد.